- بررسی زائدههای روی ختنهگاه و علل بروز آنها
- بررسی تفاوت زگیل تناسلی با گوشت اضافه روی ختنهگاه
- روشهای تشخیص زائدههای روی ختنهگاه
- راههای درمان زائدههای روی ختنهگاه و اصلاح ختنه در بزرگسالی
- مراقبتهای لازم بعد از برداشتن زائدههای روی ختنهگاه
- چه زمانی برای حذف زائدههای روی ختنهگاه باید به اورولوژیست مراجعه کرد؟
- جمعبندی
- سوالات متداول
- درمان زگیل با لیزر و کرایو
- 23 سال سابقه درمانی درخشان
برجستگیهای ناحیۀ تناسلی یا زائدههای روی ختنهگاه، پدیدهای نسبتاً شایعاند. این زائدهها ممکن است به دلایل گوناگونی مانند واکنش طبیعی پوست، التهاب، عفونت ویروسی، تحریک فیزیکی یا عوارض ختنه ایجاد شوند. این تغییرات پوستی در برخی موارد بیخطر و گذرا هستند، اما گاهی میتوانند نشانهای از بیماری یا عفونت نیازمند بررسی باشند.
خوشبختانه در اغلب موارد، این زوائد بیخطرند و میتوان آنها را با روشهای تخصصی موجود برطرف کرد. پزشک متخصص اورولوژی میتواند پس از معاینه و بررسیهای لازم، علت اصلی بروز این زائده را تشخیص دهد و درمان مفید و مؤثر را تجویز کند.
در این مقاله تصمیم داریم دربارۀ انواع زائدههای روی ختنهگاه صحبت کنیم، علل بروز آنها را بررسی کنیم و ببینیم چه تفاوتی با هم دارند. برای آگاهی بیشتر از این زائدهها و شیوۀ برداشتن پوست اضافی آلت همراه ما باشید.
بررسی زائدههای روی ختنهگاه و علل بروز آنها

زائدههای روی ختنهگاه، تودههای کوچک و نرم پوستی هستند که پس از ختنه یا بر اثر تحریکهای مکرر یا عفونتهای ویروسی (HPV) و قارچی روی آلت تناسلی ایجاد میشوند. پوست ختنهگاه، بسیار نازک و حساس است و هرگونه التهاب، اصطکاک یا ترمیم ناقص میتواند باعث رشد بیشازحد بافت پوستی در محل برش شود. در ادامه علل رایج بروز این زائدهها را بررسی خواهیم کرد.
1. ترمیم زخم و اسکار
پس از ختنه، بدن برای ترمیم محل برش، بافت فیبروز تولید میکند. این بافت در برخی افراد میتواند بهصورت برجسته و متراکمتر از حد معمول رشد کند و ظاهری شبیه به زائده یا گوشت اضافه داشته باشد.
زائدههای برجسته ناشی از ختنه، معمولاً بهدلیل ترمیم بیشازحد زخم یا اصطکاک مکرر با لباس ظاهر میشوند. این نوع زائدهها از نظر سلامتی خطری ندارند، مسری نیستند و بیشتر از نظر ظاهری آزاردهندهاند.
2. تحریک و التهاب مکرر
مالشهای شدید یا التهابهای مزمن میتوانند پوست حساس ختنهگاه را تحریک کنند و موجب رشد ضایعات سطحی شوند. این تحریکها معمولاً بهصورت برجستگیهای کوچک یا تیرهرنگ ظاهر میشوند.
زائدههای قهوهای یا تیره ممکن است در اثر همین تحریکهای پوستی یا تغییرات رنگدانهای به وجود آیند. اگر این زائدهها همراه با خارش یا افزایش تدریجی اندازه باشند، نیاز به بررسی تخصصی دارند.
3. عفونتهای ویروسی (مانند ویروس HPV) و قارچی
آلوده شدن به ویروس HPV یا عفونتهای قارچی یکی دیگر از علل شایع بروز زائدههای روی ختنهگاه است. این زائدهها ممکن است بهصورت برجستگیهای کوچک، تیرهرنگ یا دارای سطح زبر و نامنظم ظاهر شوند.
در موارد ویروسی مانند زگیل تناسلی، ضایعات میتوانند بهتدریج گسترش یابند. تشخیص دقیق این نوع زائدهها نیازمند معاینۀ پزشک متخصص اورولوژی و گاهی انجام آزمایش است.
4. بقایای پوست ختنهگاه (ختنۀ ناقص)
اگر ختنه بهطور ناقص انجام شود و بخشی از پوست ختنهگاه باقی بماند، ممکن است این ناحیه با گذر زمان برجسته یا چینخورده شود؛ بههمیندلیل این پوست، شبیه زائده به نظر میرسد.
زائدههای ناشی از ختنۀ ناقص معمولاً بدون درد و خوشخیم هستند، اما ممکن است از نظر ظاهری ناخوشایند باشند. درصورت بزرگ شدن یا تغییر ظاهری زائدهها، لازم است به پزشک متخصص اورولوژی مراجعه کنید تا معاینه و بررسیهای تخصصی انجام شود.
5. مشکلات پوستی خوشخیم
در برخی موارد، ممکن است زائدههایی مانند منگولههای مرواریدی آلت تناسلی یا منگولههای پوستی روی ختنهگاه ظاهر شوند. این زائدهها اغلب خوشخیماند و هیچ ارتباطی با عفونتهای مقاربتی ندارند، اما ممکن است با زگیل تناسلی یا گوشت اضافه اشتباه گرفته شوند.
6. سلولهای مرده پوست یا تودههای بیخطر زیربوستی

زائدههای سفیدرنگ روی ختنهگاه معمولاً ناشی از تجمع سلولهای مرده پوست، چربیهای زیرپوستی یا کیستهای کوچک بیخطر هستند. این نوع زائدهها نرماند و درد ندارند، مگر اینکه ملتهب یا عفونی شوند. درصورت بروز التهاب یا ترشح سفیدرنگ، ممکن است عفونت قارچی یا باکتریایی وجود داشته باشد که نیاز به درمان دارویی دارد.
مطب مجهز و تخصصی
درمان زگیل با لیزر و کرایو
23 سال سابقه درمانی
بررسی تفاوت زگیل تناسلی با گوشت اضافه روی ختنهگاه
تشخیص تفاوت زگیل تناسلی و سایر زائدههای ختنهگاه، بسیار مهم است. مواردی مثل بقایای پوست ختنهگاه، جای زخم و منگولههای پوستی زائدههایی غیرمسری و بیخطرند؛ اما زگیلهای تناسلی، ناشی از ابتلا به ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) و کاملاً مسری هستند. در جدول زیر علائم، علت و عوارض زگیل تناسلی را با سایر زائدههای روی ختنهگاه مقایسه میکنیم.
| جدول مقایسۀ زگیل تناسلی با زائدههای پوستی روی ختنهگاه | ||
| ویژگی | زائدههای پوستی روی ختنهگاه | زگیل تناسلی ناشی از HPV |
| علت | رشد بیشازحد پوست، ترمیم زخم یا ختنۀ ناقص (غیرویروسی) | آلوده شدن به ویروس HPV |
| ظاهر کلی | گِرد و نرم که با پایهای باریک به پوست متصل است | میتواند صاف و مسطح، برجسته و سفت یا به شکل گلکلم و ناهموار باشد |
| رنگ | همرنگ پوست یا کمی تیرهتر (قهوهای روشن تا تیره) | معمولاً به رنگ پوست، صورتی یا قهوهای |
| سطح | پوست نرم و انعطافپذیر، اگر فشرده شود بهراحتی خم میشود | زبر، خشن و سفت (اگرچه ممکن است در ابتدا صاف باشد) |
| درد و خارش | معمولاً بدون درد و خارش، مگر بر اثر سایش مکرر | ممکن است با خارش و سوزش همراه باشد |
| میزان سرایت | غیرمسری است | مسری است و عمدتاً از طریق تماس جنسی منتقل میشود |
نکتۀ مهم در بررسی تفاوت زگیل تناسلی با سایر زائدههای روی ختنهگاه این است که افراد ممکن است خودشان نتوانند نوع زائده را بهدرستی تشخیص دهند. بهترین کار این است که به پزشک متخصص اورولوژیست مراجعه کنید تا متخصص اورولوژی، پس از بررسیهای لازم، چیستی زائده را تشخیص دهد.
روشهای تشخیص زائدههای روی ختنهگاه
پس از مشاهدۀ ضایعات پوستی در ناحیۀ ختنهگاه باید به پزشک متخصص اورولوژی مراجعه کنید تا بررسیهای لازم را برای تشخیص علت بروز زائدهها انجام دهد. این زائدهها میتوانند یک اسکار ساده، گوشت اضافی ناشی از ختنۀ ناقص یا زگیل تناسلی باشند. متخصصان برای تعیین ماهیت آنها یک روند مشخص را دنبال میکنند. در ادامه به بررسی فرایند تشخیص زائدههای ختنهگاه میپردازیم:

1. معاینۀ فیزیکی
در قدم نخست، پزشک با معاینه ظاهری به شکل، رنگ، محل و بافت زائده توجه میکند تا احتمالهای شایع مانند گوشت اضافه بعد از ختنه، زگیل تناسلی یا التهاب پوستی مشخص شود. معاینۀ فیزیکی مهمترین گام در فرایند تشخیص علت زائدههای ناحیۀ ختنهگاه است و متخصصان باتجربۀ اورولوژی از طریق معاینۀ فیزیکی میتوانند نوع زائده را تشخیص دهند.
2. تستهای تخصصی مانند تست HPV
اگر پزشک احتمال بدهد ضایعه زگیل تناسلی است، برای تشخیص قطعی از تستهای تکمیلی استفاده میکند. تست HPV (تشخیص ویروس پاپیلومای انسانی) از طریق نمونهبرداری مولکولی، مهمترین آزمایشی است که متخصص اورولوژی تجویز میکند تا از ابتلای مراجع به این ویروس، مطمئن شود.
3. نمونهبرداری بافتی یا بیوپسی
اگر ضایعه ظاهری غیرمعمولی داشته باشد، سریع شد کند یا به درمانهای معمول پاسخ ندهد، پزشک ممکن است برای تشخیص قطعی، نمونهبرداری (بیوپسی) انجام دهد. در این روش، بخش کوچکی از بافت برداشته و برای بررسیهای میکروسکوپی به آزمایشگاه فرستاده میشود. با این کار مشخص میشود که آیا ضایعه، فقط گوشت اضافه است یا زگیل تناسلی.
راههای درمان زائدههای روی ختنهگاه و اصلاح ختنه در بزرگسالی
انتخاب روش درمان زائدههای ختنهگاه به این بستگی دارد که آیا زائده، خوشخیم (مانند گوشت اضافی ناشی از ختنۀ ناقص) است یا ضایعۀ ویروسی (مانند زگیل تناسلی). درمانها معمولاً با هدف حذف ضایعه برای اهداف زیبایی و بهداشتی یا جلوگیری از گسترش عفونت انجام میشوند. در ادامه به چند مورد رایجترین روشهای حذف زائدهها یا اصلاح ختنه در بزرگسالی اشاره خواهیم کرد:
1. کرایوتراپی (Cryotherapy)

در این روش، با استفاده از نیتروژن مایع، ضایعه منجمد میشود. انجماد منجر به مرگ سلولهای ضایعه و خشک شدن بافت آن میشود. در نتیجه پس از مدتی، زائدۀ پوستی میافتد. کرایوتراپی بهویژه برای درمان زگیلهای تناسلی بسیار کاربردی و مؤثر است.
2. لیزردرمانی
در این روش، از اشعۀ متمرکز نور برای تخریب یا برش دقیق بافت اضافی استفاده میشود. لیزردرمانی کمتهاجمی است و برای حذف انواع زائدههای پوستی خوشخیم و همچنین برخی از زگیلهای تناسلی کاربرد دارد.
3. جراحی جزئی برای اصلاح ختنه در بزرگسالی
اگر زائدۀ پوستی، ناشی از ختنۀ ناقص یا باقیماندن پوست اضافی باشد، ممکن است نیاز باشد اصلاح ختنه در بزرگسالی انجام شود. در این روش، جراح، پوست ناهموار یا بافت اضافی را با دقت برمیدارد و محل ختنه را بازسازی میکند تا ظاهر و تقارن آلت طبیعیتر شود. این عمل معمولاً با بیحسی موضعی انجام میشود و دورۀ نقاهت آن کوتاه است.
جراحی جزئی یک عمل جراحی ترمیمی است که با هدف بهبود خط ختنه، برداشتن کامل پوست اضافی یا اصلاح چسبندگیهای ایجادشده انجام میشود. نتیجۀ نهایی این جراحی ظاهر زیباتر و بهبود بهداشت آلت است.
مطب مجهز و تخصصی
درمان زگیل با لیزر و کرایو
23 سال سابقه درمانی
مراقبتهای لازم بعد از برداشتن زائدههای روی ختنهگاه
دورۀ نقاهت پس از حذف زائدههای روی ختنهگاه، معمولاً کوتاه است، اما رعایت چند نکتۀ ساده میتواند از عفونت، التهاب یا ایجاد گوشت اضافه جلوگیری کند و روند بهبود را سرعت ببخشد. در ادامه به چند مورد از مراقبتهای مهم در دوران بعد از اصلاح ختنه در بزرگسالی اشاره میکنیم:
- شستشوی محل جراحی بهصورت منظم: باید محل جراحی را روزانه با آب ولرم و صابون ملایم یا محلول شستشوی تجویزشده تمیز کنید. همچنین لازم است از کشیدن حوله یا هرگونه فشار روی زخم خودداری و پس از شستشو، ناحیه را با دستمال تمیز بهآرامی خشک کنید.
- مصرف منظم پماد آنتیبیوتیک یا ترمیمکنندۀ تجویزشده: پزشک معمولاً پماد آنتیبیوتیک یا ترمیمکنندۀ خاصی برای بیمار تجویز میکند. مصرف منظم آن باعث کاهش التهاب و پیشگیری از عفونت میشود. مصرف خودسرانۀ دارو یا پمادهای خانگی میتواند مشکلات مختلفی به همراه داشته باشد.
- خودداری از تماس جنسی یا تحریک ناحیۀ تناسلی تا زمان بهبود زخمها: تا وقتی بخیهها کاملاً جذب نشده است و درد و تورم وجود دارد، باید از تماس جنسی یا تحریک ناحیۀ تناسلی خودداری کنید. بهتر است دربارۀ زمان مناسب برای شروع رابطۀ جنسی با متخصص اورولوژی مشورت نمایید.
- استفاده از لباس زیر مناسب: استفاده از لباس زیر نخی، گشاد و تمیز به کاهش اصطکاک کمک میکند. درصورت تعریق زیاد، تعویض منظم لباس زیر ضروری است.
- اطلاع دادن به اورولوژیست در صورت مشاهدۀ علائم مشکوک: درصورت مشاهدۀ قرمزی شدید، ترشح چرکی، بوی نامطبوع یا درد غیرعادی، سریعاً به اورولوژیست اطلاع دهید. معمولاً معاینۀ پیگیری، یک تا دو هفته پس از عمل انجام میشود تا روند ترمیم شما توسط متخصص اورولوژی بررسی شود.
چه زمانی برای حذف زائدههای روی ختنهگاه باید به اورولوژیست مراجعه کرد؟

اگر پوست ختنهگاه، نامنظم است و باعث ناراحتی، خونریزی، ترشح، تحریک مکرر یا گیر افتادن پوست در هنگام رابطۀ جنسی میشود، باید به اورولوژیست مراجعه کنید. همچنین درصورت ابتلا به HPV، لازم است زگیلهای تناسلی برداشته شوند تا احتمال انتقال ویروس به دیگران کاهش یابد. وجود زائده یا گوشت اضافه، باقیماندن بخیه یا تغییر رنگ نیز نیاز به بررسی دارد.
علاوهبراین اگر درگیر زودانزالی هستید یا کنترلی بر زمان انزال ندارید، ممکن است اصلاح ختنه به بهبود وضعیت کمک کند. با اصلاح ختنه در بزرگسالی میتوان کیفیت و رضایت از رابطۀ جنسی را بهبود بخشید. در هر صورت، تشخیص علت دقیق زائده، تنها با معاینۀ تخصصی انجام میشود و برداشتن آن میتواند بهداشت و ظاهر آلت و عملکرد جنسی را بهبود بخشد.
مرکز مجهز و تخصصی
درمان زگیل با لیزر و کرایو
23 سال سابقه درمانی درخشان
جمعبندی
بیشتر زائدههای ناحیۀ ختنهگاه خوشخیم و بیخطرند و معمولاً بهدلیل ترمیم پوستی، تحریک مکرر یا ختنه ناقص ایجاد میشوند. البته برخی ضایعات میتوانند نشانۀ آلوده شدن به ویروس HPV و ابتلا به زگیل تناسلی باشند و نیاز به بررسی دقیق دارند. برای تشخیص دقیق نوع زائده و علت آن باید به پزشک متخصص اورولوژی مراجعه کرد.
متخصص اورولوژی پس از تشخیص نوع زائده و علت آن، از روشهای تخصصی کمتهاجمی برای حذف زائده و بهبود ظاهر آلت تناسلی استفاده میکند. همچنین اگر زائده زگیل تناسلی باشد، اورولوژیست آنها را برمیدارد و نکات مراقبتی را به بیمار گوشزد میکند تا ریسک انتقال ویروس HPV به دیگران کاهش یابد.
بهطور کلی، برداشتن زائدههای روی ختنهگاه فقط با هدف بهبود ظاهر آلت انجام نمیشود. این کار به ارتقای بهداشت، کاهش التهابهای پوستی، افزایش راحتی در رابطۀ جنسی و کنترل انزال نیز کمک میکند.




