واکسن HPV (گارداسیل) یکی از موثرترین راهکارهای پیشگیری از عفونت با انواع خاصی از ویروس HPV است. این واکسن برای محافظت در برابر سویههایی طراحی شده است که بیشترین نقش را در ایجاد زگیل تناسلی و سرطانهای مرتبط دارند. اگرچه واکسن های زگیل تناسلی نمیتواند از تمام انواع HPV جلوگیری کند، اما دریافت آنها میتواند خطر ابتلا به عوارض جدی مرتبط با این ویروس را به میزان چشمگیری کاهش دهد و سلامت فردی و جمعی را بهبود بخشد.
زگیل تناسلی یکی از شایعترین عفونتهای مقاربتی است که عامل آن ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) است. این ویروس بیش از ۱۰۰ نوع مختلف دارد که برخی از آنها باعث ایجاد زگیل تناسلی میشوند، در حالی که انواع پرخطر آن میتوانند زمینهساز سرطانهایی مانند دهانه رحم، مقعد، آلت تناسلی و گلو شوند. انتقال این ویروس عمدتاً از طریق تماس مستقیم پوست با پوست در حین روابط جنسی رخ میدهد و ممکن است حتی در افرادی که هیچ علامتی ندارند، صورت گیرد.
این مقاله با هدف ارائه اطلاعاتی دقیق و مستند درباره واکسن HPV نگارش شده است. در اینجا بهصورت علمی به سوالاتی پرداخته میشود که ممکن است درباره انواع واکسن ها (گارداسیل , پاپیلوگارد) داشته باشید.
واکسن گارداسیل چگونه عمل میکند؟ چه کسانی باید واکسن گارداسیل دریافت کنند؟ بهترین زمان برای تزریق واکسن پاپیلوگارد چه زمانی است؟ و آیا واکسن گارداسیل ایمن و موثر است؟
این اطلاعات بر اساس منابع علمی معتبر تهیه شدهاند تا تصمیمگیری آگاهانه و مطمئن برای محافظت از سلامت شما و عزیزانتان فراهم شود.
چرا باید واکسن زگیل تناسلی بزنیم ؟
ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) شایعترین عفونت مقاربتی در سراسر جهان است. بر اساس گزارشهای مرکز کنترل و پیشگیری بیماریها (CDC) و سازمان جهانی بهداشت (WHO)، بیش از ۸۰ درصد زنان و بیش از ۹۰ درصد مردان فعال جنسی در طول زندگی خود به یکی از انواع HPV مبتلا میشوند. این ویروس عمدتاً از طریق تماس جنسی، شامل روابط واژینال، مقعدی و دهانی، منتقل میشود، اما تماس پوست به پوست نیز میتواند منجر به انتقال آن شود، حتی اگر فرد مبتلا هیچ علامتی نداشته باشد.
از میان بیش از ۱۰۰ نوع مختلف HPV، حدود ۴۰ نوع این ویروس به ناحیه تناسلی مرتبط هستند. تحقیقات اپیدمیولوژیک نشان میدهند که ۹۰ درصد زگیلهای تناسلی ناشی از سویههای ۶ و ۱۱ ویروس HPV هستند که این سویهها در دسته ویروسهای کمخطر طبقهبندی میشوند. طبق دادههای مؤسسه ملی سلامت (NIH)، این دو سویه به ندرت با سرطانهای مرتبط با HPV، مانند سرطان دهانه رحم، ارتباط دارند، اما میتوانند باعث ایجاد زگیلهای تناسلی شوند که از نظر بالینی ناخوشایند و گاه آزاردهنده هستند.
آیا کاندوم باعث جلوگیری از انتقال زگیل تناسلی می شود ؟
مطالعات علمی نشان میدهند که استفاده از وسایل حفاظتی مانند کاندوم میتواند خطر انتقال HPV را کاهش دهد، اما به دلیل امکان انتقال ویروس از طریق پوست به پوست، محافظت کامل ایجاد نمیکند. این واقعیت نشاندهنده اهمیت واکسیناسیون علیه زگیل تناسلی برای پیشگیری از عفونت با سویههای پرخطر و کمخطر HPV است.
آیا زگیل تناسلی باعث سرطان می شود ؟
ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) یکی از عوامل اصلی ایجاد سرطانهای مرتبط با ناحیه تناسلی و سر و گردن است. تحقیقات گسترده نشان دادهاند که انواع پرخطر این ویروس، بهویژه تیپهای ۱۶ و ۱۸، مسئول بخش بزرگی از سرطانهای دهانه رحم هستند. طبق مطالعات The Lancet Oncology، این دو تیپ ویروسی تقریباً ۷۰ درصد موارد سرطان دهانه رحم را به خود اختصاص میدهند.
HPV علاوه بر سرطان دهانه رحم، با سایر سرطانها نیز ارتباط دارد. بر اساس دادههای International Agency for Research on Cancer (IARC)، این ویروس میتواند عامل سرطانهای مقعد، واژن، فرج، آلت تناسلی و همچنین سرطانهای سر و گردن باشد، که سرطان اوروفارنکس (حلق دهانی) یکی از مهمترین این موارد است. افزایش شیوع سرطانهای ناحیه سر و گردن، بهویژه در کشورهای توسعهیافته، به طور عمده با HPV نوع ۱۶ مرتبط است.
مکانیسم سرطانزایی HPV به واسطه پروتئینهای ویروسی E6 و E7 انجام میشود. این پروتئینها با غیرفعال کردن ژنهای کلیدی سرکوبگر تومور، نظیر p53 و RB، منجر به ایجاد اختلال در چرخه تقسیم سلولی و آغاز تغییرات سرطانی در سلولها میشوند. این فرایند در تحقیقات Journal of Virology بهطور دقیق مورد مطالعه قرار گرفته و تأیید شده است.
تحقیقات اپیدمیولوژیک، از جمله مطالعهای که در Nature Reviews Clinical Oncology منتشر شده است، نشان میدهد که در صورت عدم درمان یا پیشگیری، عفونتهای پایدار HPV میتوانند طی سالها منجر به بروز سرطان شوند. این یافتهها اهمیت واکسیناسیون گسترده علیه HPV و غربالگری منظم را برای کاهش خطر سرطانهای مرتبط با این ویروس برجسته میکند.
زگیل تناسلی باعث چه سرطان هایی می شود ؟
ویروس زگیل تناسلی ( HPV )، با بیش از 100 تیپ مختلف، به دو دسته کمخطر و پرخطر تقسیم میشود. تیپهای کمخطر معمولاً زگیلهای تناسلی ایجاد میکنند که از نظر سرطانزایی خطر کمتری دارند، اما همچنان میتوانند مشکلات پوستی و عوارض دیگر ایجاد کنند. تیپهای پرخطر میتوانند باعث تغییرات پیشسرطانی در بافتهای بدن شوند و در نهایت سرطان ایجاد کنند.
سرطان دهانه رحم
سرطان دهانه رحم یکی از شایعترین سرطانهایی است که به دلیل عفونت با تیپهای پرخطر HPV، بهویژه تیپهای 16 و 18، ایجاد میشود. این دو تیپ مسئول حدود 70 درصد موارد این سرطان هستند. در مراحل اولیه ممکن است هیچ علامتی وجود نداشته باشد، اما با پیشرفت بیماری، خونریزیهای غیرطبیعی، درد لگنی و ترشحات غیرعادی مشاهده میشود. غربالگری منظم با تست پاپ اسمیر و واکسن HPV بهترین روشهای پیشگیری از این سرطان محسوب میشوند.
سرطان مقعد
سرطان مقعد نیز بهطور مستقیم با عفونت HPV مرتبط است و تیپ 16 این ویروس بیشترین نقش را در ایجاد این نوع سرطان دارد. این بیماری بیشتر در افرادی که رابطه جنسی مقعدی دارند یا سیستم ایمنی ضعیفی دارند، دیده میشود. از علائم آن میتوان به خونریزی مقعدی، درد و احساس فشار در این ناحیه اشاره کرد. واکسیناسیون HPV و رعایت بهداشت جنسی میتواند از این سرطان پیشگیری کند.
سرطان واژن
سرطان واژن و ولووا نیز بهطور قابلتوجهی با تیپهای پرخطر HPV مرتبط هستند. این سرطانها معمولاً در زنان مسنتر و آنهایی که به عفونت مکرر HPV مبتلا شدهاند، مشاهده میشود. خارش مزمن، زخمهای غیرقابل بهبود و خونریزی غیرطبیعی از علائم این سرطانها هستند. تشخیص زودهنگام با معاینههای منظم و استفاده از واکسن زگیل تناسلی، احتمال بروز این بیماریها را کاهش میدهد.
سرطان آلت تناسلی مردان
سرطان آلت تناسلی در مردان نیز میتواند به دلیل عفونت با HPV ایجاد شود. این بیماری بیشتر در مردانی که ختنه نشدهاند یا بهداشت شخصی را رعایت نمیکنند، دیده میشود. تیپهای 16 و 18 بیشترین نقش را در ایجاد این سرطان دارند. از نشانههای این بیماری میتوان به زخمهای ماندگار یا برجستگیهای غیرطبیعی اشاره کرد. ختنه و واکسیناسیون HPV میتواند نقش مهمی در پیشگیری ایفا کند.
سرطان سر و گردن
سرطان سر و گردن، بهویژه در ناحیه حلق، لوزهها و قاعده زبان، نیز ارتباط تنگاتنگی با عفونت HPV دارد. تیپ 16 این ویروس یکی از عوامل اصلی این سرطان است. این بیماری اغلب در افرادی که رابطه جنسی دهانی داشتهاند یا سیگار و الکل مصرف میکنند، دیده میشود. علائمی مانند گلودرد مداوم، دشواری در بلع و برجستگیهای گردنی از نشانههای این نوع سرطان هستند. ترک سیگار، مصرف نکردن الکل و دریافت واکسن HPV میتواند خطر ابتلا را کاهش دهد.
پیشگیری از سرطانهای مرتبط با HPV بسیار حائز اهمیت است. واکسیناسیون HPV در سنین پایین، پیش از شروع فعالیت جنسی، یکی از مؤثرترین روشها برای کاهش خطر ابتلا به این سرطانها است. علاوه بر واکسیناسیون، غربالگری منظم، رعایت بهداشت جنسی و تقویت سیستم ایمنی نقش کلیدی در پیشگیری ایفا میکنند. افرادی که دچار عفونت HPV هستند یا علائمی مشکوک مشاهده میکنند، باید در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنند.
اهمیت واکسن زگیل تناسلی
واکسن زگیل تناسلی (HPV) یکی از موفقترین دستاوردهای علمی در پیشگیری از بیماریهای مرتبط با ویروس پاپیلومای انسانی است. این واکسن، بهویژه واکسن گارداسیل، نقش بسیار موثری در کاهش سرطانهای مرتبط با HPV، زگیل تناسلی و حتی صرفهجویی در هزینههای درمانی دارد.
مطالعات معتبر، از جمله پژوهش منتشرشده در Lancet Oncology در سال 2021، نشان داده است که واکسن HPV میتواند خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم را تا 87 درصد کاهش دهد. همچنین، در کشورهایی که برنامه ملی واکسیناسیون HPV را اجرا کردهاند، مانند استرالیا، موارد پیشسرطانی دهانه رحم در زنان زیر 25 سال تا 77 درصد کاهش یافته است. این آمار نشاندهنده اهمیت پیشگیری در سنین پایین و قبل از شروع فعالیت جنسی است.
علاوه بر این، واکسن گارداسیل توانسته است خطر ابتلا به سایر سرطانهای مرتبط با HPV مانند سرطان مقعد، حلق و لوزهها را نیز بهطور چشمگیری کاهش دهد. بهعنوان مثال، واکسیناسیون اچ پی وی خطر ابتلا به سرطان مقعد را تا 89 درصد و سرطانهای ناحیه حلق و لوزهها را تا 60 تا 70 درصد کاهش داده است. این آمار، اهمیت واکسن را نهتنها برای زنان، بلکه برای مردان نیز نشان میدهد.
در مورد زگیل تناسلی که یکی از شایعترین مشکلات مرتبط با ویروس HPV است، برنامههای واکسیناسیون گسترده، مانند آنچه در سوئد اجرا شده، نشان دادهاند که موارد جدید زگیل تناسلی در زنان زیر 30 سال تا 92 درصد کاهش یافته است. همچنین، طبق گزارش CDC، واکسن گارداسیل توانسته است در جمعیت واکسینهشده، شیوع زگیل تناسلی را تا 88 درصد کاهش دهد.
اثربخشی واکسن گارداسیل فراتر از پیشگیری فردی است و تأثیر بزرگی بر ایمنی جمعی دارد. بهعنوان مثال، در استرالیا، برنامه واکسیناسیون HPV منجر به کاهش 34 درصدی شیوع عفونتهای HPV در کل جمعیت، حتی در افراد غیرواکسینهشده شده است. این موفقیت حاصل ایمنی جمعی است که از طریق پوشش گسترده واکسن به دست آمده است.
مطالعات همچنین نشان دادهاند که واکسن HPV اثربخشی طولانیمدت دارد. بر اساس تحقیق منتشرشده در New England Journal of Medicine، ایمنی ناشی از واکسن تا 15 سال پس از تزریق باقی میماند و تاکنون نیازی به دوز بوستر گزارش نشده است.
علاوه بر مزایای بهداشتی، واکسیناسیون HPV تأثیر چشمگیری بر کاهش هزینههای درمانی دارد. در ایالات متحده، تخمین زده شده که واکسیناسیون اچ پی وی میتواند سالانه 1.6 میلیارد دلار صرفهجویی در هزینههای مرتبط با درمان زگیل تناسلی و سرطانهای دهانه رحم ایجاد کند.
در مجموع، واکسن گارداسیل و سایر واکسنهای HPV نقشی کلیدی در پیشگیری از بیماریهای جدی و شایع مرتبط با HPV دارند. این واکسنها نهتنها برای سلامت فردی، بلکه برای کاهش شیوع ویروس در جامعه و ارتقای سلامت عمومی ضروری هستند.
بهترین زمان تزریق واکسن گارداسیل و پاپیلوگارد

واکسیناسیون HPV یک اقدام پیشگیرانه اساسی برای کاهش خطر ابتلا به زگیل تناسلی و سرطانهای مرتبط با ویروس پاپیلومای انسانی است. برنامههای واکسیناسیون بر اساس سن، وضعیت سلامت، و زمان دریافت دوزهای اولیه متفاوت هستند و برای اطمینان از اثربخشی بهینه، رعایت زمانبندی صحیح اهمیت بالایی دارد. در ادامه به توضیح دقیق و جامع در مورد زمانبندی و انواع برنامههای واکسیناسیون HPV میپردازیم:
زمانبندی واکسن HPV برای کودکان و نوجوانان
- تزریق در سنین 9 تا 14 سالگی:
کودکانی که واکسیناسیون HPV را در این سنین آغاز میکنند، تنها به 2 دوز واکسن نیاز دارند. دوز دوم باید با فاصله 6 تا 12 ماه پس از دوز اول تزریق شود.- مثال: اگر دوز اول در سن 11 سالگی تزریق شود، دوز دوم باید در فاصله زمانی ذکرشده دریافت گردد.
- تزریق در سنین 15 سالگی و بالاتر:
افرادی که اولین دوز واکسن را پس از سن 15 سالگی دریافت میکنند، به 3 دوز واکسن نیاز دارند.- برنامه دوزها:
- دوز اول در زمان شروع واکسیناسیون.
- دوز دوم 1 تا 2 ماه پس از دوز اول.
- دوز سوم 6 ماه پس از دوز اول.
- برنامه دوزها:
واکسیناسیون برای افراد با ضعف ایمنی (Immunocompromised):
افراد مبتلا به نقص ایمنی، صرفنظر از سن شروع واکسیناسیون HPV ، باید 3 دوز واکسن دریافت کنند، حتی اگر واکسیناسیون را قبل از 15 سالگی آغاز کرده باشند. این شامل افرادی با بیماریهای مزمن یا شرایطی مانند HIV است.
واکسیناسیون برای بزرگسالان (18 تا 45 سال):
- زنان و مردان تا سن 26 سالگی:
واکسیناسیون برای همه افراد تا سن 26 سال توصیه میشود، حتی اگر قبلاً در معرض ویروس HPV قرار گرفته باشند. - بزرگسالان 27 تا 45 سال:
واکسن HPV در این بازه سنی نیز ممکن است مفید باشد، بهویژه برای کسانی که قبلاً واکسینه نشدهاند یا در معرض تیپهای مختلف HPV قرار نگرفتهاند. بااینحال، تصمیمگیری برای واکسیناسیون باید بر اساس مشاوره پزشک و ارزیابی خطرات و مزایا انجام شود.
اثربخشی واکسیناسیون در گروههای مختلف سنی
- بهترین زمان برای دریافت واکسن گارداسیل و پاپیلوگارد پیش از شروع هرگونه تماس جنسی است، زیرا این واکسن بیشترین تأثیر را زمانی دارد که قبل از مواجهه با ویروس تزریق شود.
- طبق مطالعات، واکسیناسیون در سنین پایینتر (9 تا 12 سال) ایمنی قویتری ایجاد میکند.
تفاوت واکسن گارداسیل و پاپیلوگارد در چیست ؟
- واکسن گارداسیل چهارگانه (Gardasil 4):
این واکسن ایمنی در برابر تیپهای HPV 6، 11، 16 و 18 ایجاد میکند. - واکسن گارداسیل نهگانه (Gardasil 9):
علاوه بر تیپهای فوق، تیپهای 31، 33، 45، 52 و 58 را نیز پوشش میدهد. این واکسن گستردهترین پوشش را در برابر HPV دارد و برای اکثر برنامههای واکسیناسیون استفاده میشود. - واکسن پاپیلوگارد (Papilloguard):
این واکسن فقط در برابر تیپهای پرخطر HPV 16 و 18 که عامل اصلی سرطان دهانه رحم هستند، ایمنی ایجاد میکند.
موارد خاص واکسیناسیون HPV
- افرادی با سابقه زگیل تناسلی یا پاپ اسمیر مثبت:
حتی اگر فرد قبلاً به ویروس HPV آلوده شده باشد یا زگیل تناسلی داشته باشد، دریافت واکسن اچ پی وی میتواند در برابر تیپهای دیگر HPV که هنوز بدن در معرض آنها قرار نگرفته، محافظت کند. - بارداری:
در حال حاضر با توجه به نبود مطالعات کافی در مورد بی خطر بودن واکسیناسیون HPV در زمان بارداری، بهتر است این تزریق واکسن تا بعد از زایمان به تعویق بیافتد. اگر چه درافرادی که در زمان حاملگی این واکسن را دریافت کرده اند مشکلی رویت نشده اما اگر در حین واکسیناسیون مشخص شود فرد باردار است بهتر است دوز بعدی به بعد از پایان حاملگی معوق گردد. واکسن زگیل پس از زایمان، روی نوزاد شیرخوار تاثیری ندارد.
واکسن گارداسیل تا چند سال اثر دارند ؟
مطالعات نشان دادهاند که ایمنی ناشی از واکسن گارداسیل و پاپیلوگارد تا 15 سال باقی میماند. تاکنون نیازی به دوز یادآور (بوستر) گزارش نشده است.

عوارض واکسن های گارداسیل و پاپیلوگارد
واکسن گارداسیل و پاپیلوگارد یکی از مؤثرترین راهکارهای پیشگیری از ابتلا به ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) و زگیل تناسلی است.واکسن گارداسیل که در حال حاضر در دو نوع گارداسیل ۴ (Gardasil 4) و گارداسیل ۹ (Gardasil 9) و واکسن پاپیلوگارد که به صورت دو ظرفیتی موجود است، با تحریک سیستم ایمنی بدن در برابر انواع پرخطر و کمخطر ویروس HPV، به کاهش خطر سرطان دهانه رحم، سرطان مقعد، سرطانهای ناحیه تناسلی و برخی دیگر از بیماریهای مرتبط با HPV کمک میکند.
با وجود تأثیرات مثبت و ایمنی بالای این واکسن، مانند هر فرآورده بیولوژیک دیگری، ممکن است برخی عوارض جانبی ایجاد کند که اغلب خفیف و موقتی هستند. در ادامه به بررسی عوارض واکسن گارداسیل و موارد منع مصرف آن میپردازیم.
عوارض واکسن گارداسیل به طور کلی به دو دسته شایع و نادر تقسیم میشوند:
۱. عوارض شایع و خفیف
این عوارض معمولاً ظرف چند روز برطرف شده و تهدید جدی برای سلامت فرد محسوب نمیشوند:
- واکنشهای موضعی در محل تزریق: درد، قرمزی، تورم و خارش
- تب خفیف
- سردرد و احساس خستگی
- درد عضلانی یا درد مفاصل
- حالت تهوع و سرگیجه
۲. عوارض نادر و جدی
در برخی موارد، واکسن های زگیل تناسلی ممکن است باعث بروز واکنشهای جدیتری شود، هرچند این موارد بسیار نادر هستند:
- واکنشهای آلرژیک شدید (آنافیلاکسی): شامل علائمی مانند کهیر، تورم صورت، مشکل در تنفس، افت شدید فشار خون
- سنکوپ (غش کردن پس از تزریق): در برخی افراد، واکسن میتواند باعث افت فشار و غش کوتاهمدت شود، به همین دلیل توصیه میشود که افراد بعد از تزریق واکسن برای حداقل ۱۵ دقیقه در حالت نشسته بمانند.
- درد شدید مفاصل یا اختلالات خودایمنی نادر: مواردی از ارتباط بین واکسن HPV و بیماریهای خودایمنی مانند سندرم گیلن-باره (Guillain-Barré Syndrome) گزارش شده است، اما هنوز ارتباط قطعی اثبات نشده است.
- مشکلات عصبی نادر: برخی موارد از گزگز و بیحسی اندامها، اما ارتباط مستقیم آن با واکسن نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.
چه کسانی نباید واکسن گارداسیل بزنند ؟
واکسن گارداسیل برای اکثریت افراد ایمن است، اما در برخی شرایط نباید تجویز شود:
افرادی که دارای نقص ایمنی (مانند بیماران مبتلا به HIV، افراد تحت شیمیدرمانی، یا مصرفکنندگان داروهای سرکوبکننده سیستم ایمنی) هستند، میتوانند واکسن را دریافت کنند، اما ممکن است پاسخ ایمنی آنها نسبت به افراد سالم ضعیفتر باشد.
حساسیت شدید به ترکیبات واکسن
افرادی که سابقه واکنش آلرژیک شدید (مانند آنافیلاکسی) نسبت به یک دوز قبلی واکسن گارداسیل یا ترکیبات آن (مانند پلیسوربات ۸۰ یا مخمر) داشتهاند، نباید این واکسن را دریافت کنند.
بارداری
در حالی که تاکنون عوارض خاصی برای جنین گزارش نشده است، توصیه میشود که زنان باردار واکسن گارداسیل را دریافت نکنند. اگر فردی پس از دریافت واکسن متوجه بارداری خود شود، نیازی به اقدام خاصی نیست، اما دوزهای بعدی باید به بعد از زایمان موکول شوند.
بیماری حاد و شدید
در صورتی که فرد دچار یک بیماری شدید همراه با تب بالا باشد، بهتر است تزریق واکسن تا بهبودی کامل به تعویق بیفتد. البته بیماریهای خفیف مانند سرماخوردگی یا تب پایین، مانعی برای واکسیناسیون نیستند.
اختلالات سیستم ایمنی
افرادی که دارای نقص ایمنی (مانند بیماران مبتلا به HIV، افراد تحت شیمیدرمانی، یا مصرفکنندگان داروهای سرکوبکننده سیستم ایمنی) هستند، میتوانند واکسن را دریافت کنند، اما ممکن است پاسخ ایمنی آنها نسبت به افراد سالم ضعیفتر باشد.
آیا مردان هم باید واکسن گارداسیل بزنند ؟

واکسن گارداسیل که برای پیشگیری از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) طراحی شده، اغلب با تمرکز بر سرطان دهانه رحم در زنان شناخته میشود. اما این واکسن برای مردان نیز ضروری است، زیرا HPV میتواند باعث زگیل تناسلی و سرطانهای مقعد، آلت تناسلی، دهان و حلق در مردان شود. همچنین، مردان ناقلان اصلی این ویروس هستند و میتوانند آن را بدون علائم به دیگران منتقل کنند. بنابراین، واکسیناسیون مردان نهتنها از سلامت فردی محافظت میکند، بلکه در کاهش شیوع ویروس در جامعه نیز مؤثر است.
گروههای هدف برای دریافت واکسن HPV
۱. سنین توصیهشده برای واکسیناسیون:
- طبق توصیه مراکز کنترل و پیشگیری از بیماریها (CDC) و سازمان بهداشت جهانی (WHO)، بهترین زمان واکسیناسیون HPV بین ۱۱ تا ۱۲ سالگی است.
- تزریق واکسن از ۹ تا ۲۶ سالگی توصیه میشود.
- مردان بالای ۲۶ سال نیز در برخی شرایط خاص، بهویژه اگر در گروههای پرخطر باشند، میتوانند واکسن را دریافت کنند.
۲. مردان در معرض خطر بیشتر:
برخی گروهها بیشتر در معرض عفونت HPV و عوارض آن هستند، از جمله:
- افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف (مانند مبتلایان به HIV)
- مردانی که با مردان دیگر رابطه جنسی دارند (به دلیل افزایش خطر انتقال HPV)
- افرادی که شرکای جنسی متعدد دارند
واکسن گارداسیل در چند نوبت باید تزریق شود ؟
واکسیناسیون HPV در مردان معمولاً در سه دوز انجام میشود:
اگر فرد زیر ۱۵ سال باشد، ممکن است فقط به دو دوز واکسن نیاز داشته باشد.
دوز اول: در روز تزریق
دوز دوم: یک تا دو ماه بعد
دوز سوم: شش ماه پس از دوز اول
اهمیت واکسن های زگیل تناسلی به صورت خلاصه
واکسن HPV یکی از مؤثرترین روشهای پیشگیری از عفونت ویروس پاپیلومای انسانی و عوارض مرتبط با آن، از جمله زگیل تناسلی و سرطانهای ناحیه تناسلی و سر و گردن است. با توجه به اینکه این ویروس شایعترین عفونت مقاربتی در جهان محسوب میشود و بیش از ۸۰ درصد زنان و ۹۰ درصد مردان فعال جنسی در طول زندگی خود به آن مبتلا میشوند، واکسیناسیون نقش مهمی در کاهش بار بیماری و پیشگیری از مشکلات جدی دارد.
مطالعات معتبر نشان دادهاند که واکسن گارداسیل و سایر واکسنهای HPV میتوانند خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم را تا ۸۷ درصد کاهش دهند و از بروز سایر سرطانهای مرتبط با HPV، مانند سرطان مقعد، واژن، فرج، آلت تناسلی و حلق، به میزان چشمگیری جلوگیری کنند. همچنین، برنامههای واکسیناسیون جمعی در کشورهایی مانند استرالیا و سوئد موفق به کاهش چشمگیر موارد جدید زگیل تناسلی و عفونتهای HPV شدهاند.
واکسن HPV علاوه بر مزایای بهداشتی، از نظر اقتصادی نیز بهصرفه است و میتواند هزینههای درمانی مرتبط با HPV را به میزان قابلتوجهی کاهش دهد. اثربخشی طولانیمدت این واکسن، ایمنی جمعی ناشی از آن، و نقش مهم آن در کاهش موارد پیشسرطانی و سرطانی، اهمیت آن را دوچندان میکند.
در نهایت، توصیه میشود که واکسیناسیون HPV در سنین پایین، پیش از شروع فعالیت جنسی، انجام شود تا بیشترین میزان محافظت حاصل شود. همچنین، انجام غربالگریهای منظم، رعایت بهداشت جنسی و آگاهی از عوامل خطر میتواند در کاهش شیوع بیماریهای مرتبط با HPV مؤثر باشد. بنابراین، واکسیناسیون HPV نهتنها برای سلامت فردی، بلکه برای سلامت عمومی جامعه نیز اهمیت حیاتی دارد.
عرض ادب آقای دکتر،
آیا در صورتی که زوجین از سلامتی یکدیگر بواسطه آزمایش مطمئن باشند، واکسیناسیون انجام شده باشد و بیش از 6 ماه است که صرفا با هم رابطه دارن لازمه که هنگام رابطه اورال از محافظ جنسی و کاندوم استفاده بشه؟
سلام دوست عزیز،
به صورت کلی امکان انتقال بیماری های مهم جنسی با این شرایط وجود ندارد .
اما خطر انتقال هرپس ، زگیل هایی کهواکسن ها پوشش نمیدهند و سایر عفونت های پوستی همیشه پا برجا هست و غیر قابل اجتناب