همه چیز درباره افزایش قطر آلت مردان؛ بررسی روش‌های پزشکی و غیرپزشکی

یکی از دغدغه‌های اساسی برخی آقایان، جدای از بحث طول آلت تناسلی، قطر آن است و در پی یافتن راه‌های پزشکی و طبیعی برای افزایش قطر آلت تناسلی هستند. این موضوع، دیگر یک کنجکاوی صرف نیست و دغدغه‌ای ذهنی محسوب می‌شود. این دغدغۀ ذهنی سبب می‌شود که به پزشک متخصص اورولوژی مراجعه کنند و دربارۀ روش‌های تخصصی بزرگ کردن قطر آلت سؤال بپرسند.

یکی از تهدیدهای اساسی برای افرادی که خواهان افزایش سایز آلت یا قطر آن هستند، استفاده از روش‌های غیرعلمی و غیرپزشکی است. در این مقاله تصمیم داریم دربارۀ تکنیک‌های افزایش قطر آلت صحبت کنیم. اگر شما هم علاقه‌مندید که اطلاعات بیشتر و کامل‌تری دربارۀ این روش‌ها کسب کنید، مطالعۀ این مقاله برای‌تان مفید خواهد بود.

افزایش سایز آلت تناسلی در مشهد

مطب تخصصی و مجهز

نوبت‌دهی آنلاین و تلفنی

23 سال سابقه درمانی درخشان

نوبت‌دهی افزایش سایز

افزایش قطر آلت چیست؟ مفهوم ضخیم کردن آلت تناسلی

افزایش قطر آلت (Penile girth enhancement)، به مجموعه‌ای از روش‌ها و تکنیک‌ها گفته می‌شود که هدف آن‌ها افزایش ضخامت آلت تناسلی مردان است. روش‌های افزایش حجم آلت تناسلی، متنوع‌اند و رویکردهای جراحی و غیرجراحی را شامل می‌شوند. 

از نظر علمی، هیچ تعریف واحد و جامعی برای قطر طبیعی آلت تناسلی وجود ندارد؛ زیرا ابعاد آلت در افراد مختلف، نژادها و حتی در سنین گوناگون متفاوت است. مطالعات گوناگونی در مورد میانگین قطر آلت تناسلی مردان در حالت نعوظ انجام شده است. میانگین اعدادی که این مطالعات گزارش کرده‌اند، بین 3.5 تا 4 سانتی‌متر است. دقت داشته باشید که این اعداد، فقط به قطر آلت تناسلی مربوط می‌شود و بر این اساس نمی‌توان صحبت از مطلوب بودن این اندازه کرد. معیار اصلی برای مطلوب بودن قطر آلت، عملکرد، سلامت جنسی و رضایت در رابطه است.

مردان بسیاری از بابت سایز آلت تناسلی خود و قطر آن، نگرانی‌هایی دارند. این نگرانی‌ها اغلب ناشی از تصورات نادرست دربارۀ قطر ایده‌آل آلت است که می‌تواند تحت‌تأثیر محتوای رسانه‌ای یا مقایسه‌های غیرواقع‌بینانه باشد. مهم است بدانید که در اغلب موارد، آلت تناسلی مردان از نظر پزشکی در محدودۀ طبیعی قرار دارد و نیاز به هیچ‌گونه مداخله‌ یا فعالیتی برای افزایش قطر آلت یا طول آن نیست.

روش‌های افزایش قطر آلت تناسلی؛ پزشکی و خانگی

در حال حاضر روش‌های مختلفی برای افزایش قطر آلت وجود دارد که برخی از این روش‌ها، پزشکی، علمی و دارای پشتوانۀ پژوهشی‌اند و برخی دیگر راهکارهای خانگی هستند. در ادامۀ این بخش از مقاله ابتدا روش‌های پزشکی و تأییدشدۀ ضخیم کردن آلت تناسلی را معرفی می‌کنیم و سپس به معرفی و توضیح روش‌های خانگی و غیرپزشکی می‌پردازیم.

روش‌های پزشکی افزایش قطر آلت؛ روش‌های دارای پشتوانۀ علمی

روش‌‌های پزشکی افزایش قطر آلت، روش‌هایی هستند که پشتوانۀ علمی و پژوهشی دارند و توسط پزشکان متخصص اورولوژی و با استفاده از ابزارهای جراحی یا تزریقی انجام می‌شوند. این روش‌ها توسط نهادهایی مثل انجمن اورولوژی آمریکا (AUA) به‌عنوان روش‌های دارای «اثر نسبی» یا «تحت بررسی» شناخته شده‌اند. در ادامه چهار مورد از روش‌های پزشکی ضخیم کردن آلت تناسلی را بررسی خواهیم کرد:

1. تزریق فیلر هیالورونیک‌ اسید به آلت

یکی از روش‌های نسبتاً رایج برای افزایش قطر، تزریق ژل هیالورونیک‌ اسید (Hyaluronic acid) به آلت است. هیالورونیک‌ اسید، ماده‌ای زیست‌سازگار است که به‌طور طبیعی در بدن یافت می‌شود و می‌تواند حجم و پری ایجاد کند. 

این روش معمولاً سرپایی انجام می‌شود و نتیجۀ آن موقتی است (معمولاً 12 تا 36 ماه)؛ چون بدن به‌تدریج فیلر را جذب می‌کند. مزیت اصلی این روش، غیرتهاجمی بودن و دورۀ نقاهت کوتاه آن است، اما برای حفظ ضخامت آلت تناسلی، نیاز است که تزریق این فیلر حدوداً سالانه (هر 12 ماه یکبار) یا هر دو سال یکبار انجام شود. تاکنون مطالعات علمی، تأثیر منفی این فیلر بر عملکرد جنسی آقایان را نشان نداده‌اند. دقت داشته باشید که مدت زمان شارژ فیلر به کیفیت فیلر و فیزیولوژی فرد بستگی دارد.

2. تزریق چربی اُتولوگ

در روش تزریق چربی اتولوگ (Autologous Fat)، چربی از نواحی دیگر بدن (مانند شکم یا ران) با روش لیپوساکشن (Liposuction) گرفته می‌شود و پس از آماده‌سازی و تصفیه، به زیر پوست آلت تزریق می‌گردد. مزیت این روش استفاده از چربی خود فرد است، که خطر واکنش‌های آلرژیک را کاهش می‌دهد. بااین‌حال، بخش قابل‌توجهی از چربی ممکن است طی چند ماه بعد از تزریق جذب شود و اثر ضخیم‌کنندگی آن کاهش یابد. به همین دلیل گاهی به تزریق‌های مجدد یا روش‌های ترکیبی نیاز است.

این عمل، زمان‌بر است و انجام آن، نیاز به بیهوش کردن شخص دارد. از سویی دورۀ نقاهت آن، طولانی است و هزینۀ آن نیز بالاتر از روش تزریق فیلر هیالورونیک‌ اسید به آلت است. چربی اُتولوگ، خیلی زودتر از فیلر هیالورونیک اسید، جذب بدن می‌شود و به همین دلیل، اثر ضخیم‌کنندگی آن سریع‌تر از بین می‌رود.

3. جراحی پیوند بافتی

جراحی پیوند بافتی (Dermal Graft)، روشی پیشرفته برای افزایش قطر آلت تناسلی است. در این روش، بخشی از بافت پوست یا فاشیا (Fascia) از بدن خود فرد یا در موارد خاص، از منابع اهداکننده گرفته می‌شود و به‌عنوان لایۀ ضخیم‌کننده در زیر پوست آلت قرار می‌گیرد. این روش جراحی معمولاً تهاجمی‌تر از روش‌های تزریقی است، اما ماندگاری بیشتری دارد.

در نظر داشته باشید که این جراحی با خطراتی نظیر عفونت، هِماتوم (Hematoma)، تغییر حس و احتمال عدم تقارن، همراه است. نکتۀ اساسی دربارۀ روش جراحی پیوند بافتی، این است که در افرادی که مشکلات ساختار در آلت دارند یا آلت‌شان آسیب دیده‌ است، بیشتر کاربرد دارد.

4. ایمپلنت‌های ضخامت‌دهنده

ایمپلنت‌های ضخامت‌دهنده، روشی نسبتاً جدیدتر و در حال تکامل برای افزایش قطر آلت تناسلی هستند. این ایمپلنت‌ها از طریق جراحی، زیر پوست آلت قرار می‌گیرند و طراحی‌شان به شکلی است که ظاهر طبیعی آلت مردانه و قابلیت نعوظ را حفظ می‌کنند. 

هنوز دربارۀ ایمنی و کارایی درازمدت این ایمپلنت‌ها اختلاف‌نظرهایی در جامعۀ پزشکی وجود دارد. این روش، تهاجمی‌ترین گزینه شناخته می‌شود و متخصصان، بالاترین عوارض احتمالی مانند عفونت، فرسایش و مشکلات مربوط به جای‌گذاری ایمپلنت را برای آن در نظر می‌گیرند.

روش‌های غیرپزشکی برای افزایش ضخامت آلت تناسلی

در کنار روش‌های پزشکی افزایش ضخامت آلت، یک سری روش‌های غیرپزشکی نیز برای افزایش قطر آلت در فضای آنلاین و تبلیغات مختلف مطرح می‌شوند که فاقد تأییدیۀ علمی معتبر هستند و پزشکان متخصص اورولوژی نیز این رویکردها را پیشنهاد نمی‌دهند. 

برخی از این روش‌های غیرپزشکی می‌توانند افزایش موقت جریان خون یا ایجاد حس روانی افزایش سایز را ایجاد کنند؛ اما در اکثر موارد، نتایج دائمی و اثبات‌شده‌ای به جا نمی‌گذارند. از طرف دیگر، استفادۀ نادرست یا افراطی از برخی از این روش‌ها ممکن است عوارضی مثل آسیب به بافت آلت، کبودی یا کاهش حس جنسی را در پی داشته باشند.

در ادامۀ این بخش از مقاله به‌صورت مختصر و مفید دربارۀ روش‌های غیرپزشکی افزایش قطر آلت تناسلی صحبت خواهیم کرد:

1. تمرینات جلکینگ

جلکینگ (Jelqing)، یکی از پرطرفدارترین و قدیمی‌ترین تمرینات دستی برای افزایش طول و قطر آلت تناسلی است. این تکنیک که ریشه و بنیاد آن به خاورمیانه و آفریقا نسبت داده می‌شود، شامل حرکات کششی مکرر به‌صورت ماساژ شبه‌شیردوشی است که از پایۀ آلت به سمت سر آن انجام می‌شود. برخی افراد تصور می‌کنند که این تمرین با افزایش گردش خون و تحریک بافت‌های اسفنجی، می‌تواند به‌تدریج به ضخیم‌تر شدن آلت تناسلی کمک کند.

تاکنون پژوهش‌های علمی معتبر و جامعی در این زمینه ارائه نشده است و بسیاری از پزشکان متخصص، نسبت به معایب این روش هشدار می‌دهند. استفادۀ مداوم و نادرست از جلکینگ ممکن است منجر به کبودی، التهاب، کاهش نعوظ یا حتی آسیب به عروق خونی آلت شود. 

2. پمپ وکیوم

پمپ وکیوم (Vacuum Device) یا پمپ آلت، دستگاهی است که با ایجاد خلأ در یک محفظۀ استوانه‌ای که آلت در آن قرار می‌گیرد و باعث افزایش جریان خون به آلت و ایجاد نعوظ می‌شود. این دستگاه‌ها عمدتاً برای درمان اختلال نعوظ به کار می‌روند. 

برخی افراد از این پمپ‌ها با این امید استفاده می‌کنند که به‌طور دائمی قطر آلت را افزایش دهند، اما شواهد علمی و پژوهشی معتبر این ادعا را تأیید نمی‌کنند. استفادۀ طولانی‌مدت یا نادرست از پمپ وکیوم می‌تواند منجر به آسیب به بافت آلت، کبودی، کاهش حساسیت آلت و حتی اختلال در عملکرد طبیعی نعوظ شود.

3. ماساژها و روغن‌های تبلیغاتی موجود در بازار

در حال حاضر در بازار و فضای مجازی، ماساژ‌ها و روغن‌هایی معرفی می‌شود که هیچ پشتوانۀ علمی و پژوهشی معتبر ندارند؛ ولی تولیدکنندگان و معرفی‌کنندگان این روغن‌ها، ژل‌ها و ماساژ‌ها ادعا می‌کنند که با این محصولات می‌توان به افزایش ضخامت آلت تناسلی و طول آن کمک کرد.

توجه داشته باشید که این محصولات و روش‌ها از سوی سازمان‌های معتبر پزشکی مثل انجمن اورولوژی آمریکا (American Urological Association) تأیید نشده و استفادۀ طولانی‌مدت یا ترکیبی از این مواد می‌تواند منجر به حساسیت، سوزش، التهاب یا آسیب پوستی شود. اثرات تبلیغ‌شده در مورد افزایش قطر، عمدتاً اغراق‌آمیز و فاقد پشتوانۀ علمی‌اند و در بهترین حالت، ممکن است اثری موقتی بر افزایش قطر آلت بگذارند.

4. تمرینات کششی یا فیزیکی عمومی

برای افزایش قطر و اندازۀ آلت تناسلی، یک سری تمرین‌های کششی یا فیزیکی عمومی نیز تبلیغ می‌شود که مشابه جلکینگ، بر پایۀ کشش فیزیکی بافت‌ها استوار هستند. این تمرین‌ها ممکن است شامل استفاده از وزنه‌ها، دستگاه‌های کششی یا صرفاً کشش دستی آلت باشند.

ایدۀ پشت این تمرین‌ها این است که کشش مداوم می‌تواند منجر به رشد و افزایش اندازه بافت‌های آلت تناسلی شود. دقت داشته باشید که جامعۀ پزشکی این ادعاها را تأیید نمی‌کند و پزشکان متخصص اورولوژی دربارۀ خطرات جدی این تمرین‌ها مانند آسیب به رباط‌ها، کشیدگی بافت‌ها، اختلال در عملکرد طبیعی و درد، به افراد هشدار می‌دهند.

بهترین روش برای بزرگ کردن قطر آلت تناسلی چیست؟

انتخاب بهترین روش افزایش قطر آلت تناسلی، به هدف، بودجه و میزان آمادگی فرد برای مداخلات پزشکی یا جراحی، بستگی دارد. هیچ روشی برای همۀ افراد بهترین روش به شمار نمی‌رود؛ اما با بررسی مزایا و معایب هر گزینه می‌توان تصمیم آگاهانه‌تری گرفت.

برای افرادی که در پی افزایش سریع و کم‌تهاجمی قطر آلت هستند، تزریق فیلرهای هیالورونیک‌ اسید می‌تواند انتخاب مناسبی باشد، هرچند موقتی است و هر چند وقت یک‌بار نیاز به تمدید دارد. کسانی که خواهان نتیجه‌ای ماندگارتر و طبیعی‌تر هستند، می‌توانند از روش تزریق ژل هیالورونیک‌ اسید برای افزایش ضخامت آلت استفاده کنند. جراحی پیوند بافت یا ایمپلنت نیز در موارد خاص، مانند میکروپنیس (Micropenis)، مؤثرتر ولی پرریسک‌تر خواهد بود. برای انتخاب دقیق‌تر و هوشمندانه‌تر از بین روش‌های مختلف، بهتر است با اورولوژیست مشورت کنید تا نتیجه‌ای بهتر و ماندگارتر بگیرید.

توجه داشته باشید که روش‌های غیرپزشکی مثل تمرین جلکینگ یا پمپ وکیوم، پشتوانه‌های علمی و معتبری ندارند و به همین دلیل پزشکان متخصص اورولوژی، استفاده از این راهکارها را به مراجعان خود پیشنهاد نمی‌کنند. در جدول زیر روش‌های مختلف افزایش قطر آلت را با هم مقایسه کرده‌ایم:

هزینۀ افزایش قطر آلت تناسلی در ایران چقدر است؟

یکی از مهم‌ترین عواملی که افراد در هنگام انتخاب روش افزایش قطر آلت به آن توجه می‌کنند، هزینۀ افزایش ضخامت آلت است. این هزینه در ایران، بسته به نوع روش، تجربۀ پزشک، برند مواد تزریقی و موقعیت جغرافیایی مطب متفاوت است. از سویی، این مداخلات معمولاً جنبۀ زیبایی دارند و بیمه‌های درمانی معمولاً تعرفۀ تزریق فیلر آلت یا سایر روش‌های افزایش قطر را پوشش نمی‌دهند و تمامی هزینه‌ها بر عهدۀ خود متقاضی خواهد بود. در ادامه تعرفۀ افزایش قطر در روش‌های مختلف را به‌صورت تقریبی بررسی خواهیم کرد:

• تزریق فیلرهای هیالورونیک‌ اسید به آلت: هزینۀ افزایش قطر آلت با استفاده از این فیلرها معمولاً بسته به حجم و برند فیلر مصرفی، بین 20 تا 30 میلیون تومان متغیر است. ازآن‌جاکه نتیجۀ تزریق فیلرها موقتی است، این هزینه باید به صورت دوره‌ای تکرار شود.
• تزریق چربی اتولوگ: این روش که شامل برداشت چربی از بدن خود فرد و تزریق آن به آلت است، معمولاً هزینه‌ای بین 30 تا 45 میلیون تومان دارد. این هزینه شامل لیپوساکشن اولیه، آماده‌سازی و تزریق چربی می‌شود.
• روش‌های جراحی (مانند پیوند بافتی یا ایمپلنت‌ها): این روش‌ها به‌دلیل پیچیدگی بیشتر و نیاز به اتاق عمل و بیهوشی، بالاترین قیمت بزرگ کردن آلت را دارند. هزینۀ جراحی افزایش قطر می‌تواند از ۵۰ میلیون تومان به بالا باشد.

جمع‌بندی

در این مقاله دربارۀ افزایش قطر آلت صحبت کردیم و کوشیدیم روش‌های افزایش ضخامت آلت تناسلی را معرفی کنیم، آن‌ها را با یکدیگر مقایسه نماییم و در پایان هزینۀ هر روش را به‌صورت تقریبی اعلام کنیم. امیدواریم نکات و آموزه‌های این مقاله به افزایش آگاهی شما در مورد روش‌های ضخیم کردن آلت تناسلی کمک کرده باشد.

افزایش قطر، اگر با هدف بهبود اعتمادبه‌نفس یا اصلاح مشکلات پزشکی انجام شود، نیازمند انتخاب دقیق و آگاهانه است. مشاوره با پزشک متخصص اورولوژی، بهترین راه برای انتخاب روش مناسب است. درصورت تمایل به انجام این کار، حتماً به یک اورولوژیست باتجربه مراجعه کنید تا نتیجه‌ای رضایت‌بخش و قابل قبول بگیرید.

درصورتی‌که قصد دارید اطلاعات کامل‌تری دربارۀ روش‌های مختلف افزایش ضخامت آلت تناسلی کسب کنید، می‌توانید مقالۀ روش های بزرگ کردن آلت را مطالعه کنید.

سؤالات متداول