درمان لیکن پلان آلت تناسلی؛ علائم و عوارض

درمان لیکن پلان آلت تناسلی به صورت قطعی وجود ندارد، اما درمان هایی وجود دارند که علام بیماری را تخفیف می‌دهند و زندگی روزمره ی فرد را راحت تر می‌کنند. ادامه درباره این ضایعه پوستی بیشتر صحبت میکنیم.

لیکن پلان چیست؟

لیکن پلان یک ضایعه خارش دار پوستی و غیرعفونی است که می تواند ناحیه تناسلی خانم ها و آقایان را درگیر کند. این بیماری به جز ناحیه تناسلی ممکن است برخی نواحی بدن را نیز شامل شود مثل:

• بازوها، پاها و شکم
• داخل دهان
•  ناخن ها و پوست سر

قابل ذکر است که این بیماری عفونی نبوده و وراثتی نیز نمی‌باشد این ضایعه مسری نیست و نمی تواند با تماس جنسی به پارتنر منتقل گردد. تشخیص لیکن پلان عموما توسط معاینه پزشک واخذ شرح حال است.

علائم لیکن پلان

بیماری ها همیشه همراه با علائم مختلفی هستند و برای تشخیص آنها باید علائمشان را به درستی بشناسید. همانطور که اشاره شد بثورات لیکن پلان یک بیماری پوستی است که با ضایعات پوستی و خارش زیاد همراه است و ویژگی های دیگری نیز دارد:

• بثورات پوستی لیکن پلان به طور ناگهانی ظاهر شده و پس از مدتی از بین می رود بدون اینکه نیاز باشد شما کاری انجام دهید.
• بثورات شکل ظاهری مختلفی دارد که ممکن است به صورت صاف یا برجسته نمایان شود.
• بثورات پوستی لیکن پلان به رنگ های صورتی، قرمز یا بنفش روی پوست دیده می شود.
• اندازه ضایعات پوستی ناشی از بیماری بثورات حداکثر ۵ سانتیمتر است ولی به طور معمول اندازه آنها بین ۱ تا ۳ سانتیمتر است.
• روی برخی از پاپول ها یا بثورات لیکن پلان رگه های سفید رنگ وجود دارد.
• خارش در شب ها بسیار شدیدتر می شود و به طور کلی نیز خارش شدید جزو مهمترین نشانه های بثورات لیکن پلان است.

عامل لیکن پلان چیست؟

علت لیکن پلان به خوبی شناخته شده نیست هرچند این بیماری مرتبط با سیستم ایمنی می باشد. در بیماران با لیکن پلان سیستم ایمنی بیش ازحد فعال شده و مقادیر زیادی پروتئین تولید می‌کند که این پروتئین ها پوست را ملتهب می نمایند.

درمواردی هم لیکن پلان به علت پاسخ سیستم ایمنی به داروهای خاصی ایجاد می‌شود به طور مثال مصرف داروهای ضد مالاریا و تزریق طلا در آرتریت روماتویید می‌توانند باعث ایجاد لیکن پلان گردند.

بیشتر بدانید >>  درمان پلاک پیرونی

لیکن پلان آلت تناسلی چه عوارضی دارد؟

همانطور که میدانید هر بیماری عوارض مختلفی دارد و لیکن پلان نیز از این قضیه مستثنی نیست. یکی از مهم‌ترین نشانه‌های این بیماری بثورات پوستی است به همین خاطر عوارض آن هم در وهله اول مربوط به بثورات میشود. بدین شکل که احتمال دارد بعد از دوران بهبود بیماری لکه های آن روی پوست باقی بماند که شامل لکه های قهوه ای یا خاکستری البته این عارضه بیشتر در افراد با رنگ پوست تیره مشاهده می شود
در برخی موارد نیز که پزشک برای بهبود بیماری مجبور به تجویز داروهایی برای سرکوب سیستم ایمنی می شود، افراد ممکن است در معرض ابتلا به عفونت قرار بگیرند.

درمان لیکن پلان آلت تناسلی 

همانطور که اشاره کردیم درمان لیکن پلان آلت تناسلی به صورت قطعی  وجود ندارد، هر چند درمان هایی وجود دارند که علام بیماری را تخفیف می‌دهند و زندگی روزمره ی فرد را راحت تر می‌کنند، به طور مثال کرم های استروئید یا پمادهایی که باعث می‌شوند علایم تخفیف یابد و ضایعات تا حدودی کنترل شوند.

درمان با کرم های استروئید برای مدت کوتاه ( دوتا سه هفته)  می تواند ضایعه ی لیکن پلان را تا حد قابل توجهی تخفیف دهد. درمواردی که درمان موضعی بخوبی جوابگو نیست پزشک میتواند ازقرص های کورتیکواسترئید هم استفاده کند. آنتی هیستامین ها خارش ناشی از لیکن پلان را تخفیف می‌دهند.

اشعه ی یووی درموارد شدید و مقاوم لیکن پلان توسط متخصصین پوست مورد استفاده قرارمی‌گیرد. داروی آسیترتین نیز توسط متخصصین پوست در موارد بسیار شدید و مقاوم لیکن پلان برای بر طرف نمودن و کنترل علایم آزار دهنده  تجویز می‌گردد.

اکثر موارد لیکن پلان طی ۶ تا ۹ ماه برطرف شده و به ندرت این ضایعه بیشتر از ۱۸ ماه طول می‌کشد هرچند لیکن پلان ناحیه تناسلی و داخل دهان می توانند مقاوم تر نیز باشند.

چه کسانی بیشتر درگیر لیکن پلان می‌شوند؟

لیکن پلان حدودا یک یا دو درصد مردم دنیا را درگیر می‌کند و بعد از سن چهل سالگی شیوع آن بیشتر است. بروز آن دربین زنان و مردان مساوی است هرچند لیکن پلان دهانی در خانم ها شایع تر است. ۵۰ درصد موارد لیکن پلان شامل موارد داخل دهان می‌باشند.

درمان خانگی لیکن پلان آلت تناسلی

اگر در حال حاضر دسترسی به پزشک ندارید و شرایط مراجعه به پزشک برای شما وجود ندارد می توانید از درمان های خانگی و خود درمانی کمک بگیرید.

مواردی که در در زیر معرفی می گردد می تواند خارج و ناراحتی های بیماری بثورات لیکن پلان را تا حد زیادی کنترل کند. البته اینکه بتوانیم استرس را از خود دور کنید نیز می تواند تا حد زیادی به پیشگیری از رشد این بیماری کمک کند. موارد پیشنهادی :

• کمپرس آب سرد
• پماد یا کرم بدون نسخه هیدروکورتیزون
• عدم استفاده از صابون و شامپوهای تحریک کننده
• استفاده از کرم های مرطوب کننده
• پرهیز از الکل و غذاهای تند و ادویه جات نیز شاید کمک کننده باشند.
• زنان لازم است از پوشیدن لباسهای تنگ پرهیز کنند.