سرطان بیضه سرطان نسبتاً نادری است، اما آگاهی از علائم و نشانه‌های آن اهمیت دارد.
در این مقاله سعی شده است اطلاعات اساسی در مورد سرطان بیضه، از جمله تکنیک‌های خودآزمایی، علائم احتمالی و اقدامات بعدی در صورت مشکوک بودن به وجود این بیماری شرح داده شود.
سرطان بیضه به اندازه سایر سرطان‌ها شایع نیست و عمدتاً مردان جوان بین 15 تا 35 سال را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
تشخیص زودهنگام وجود سرطان برای درمان موفقیت آمیز بسیار مهم است.
وظایف دستگاه تناسلی مردانه
دستگاه تناسلی مردانه شامل قسمت های داخلی و خارجی است.
آلت تناسلی، کیسه های منی، بیضه و پروستات اندام های اصلی تولید مثل هستند.
وظایف کلی سیستم تناسلی مردانه :
- تولید و ترشح هورمون های جنسی مردانه برای رشد ماهیچه ها، استخوان ها و موهای بدن
- ساخت و انتقال اسپرم و مایع منی به منظور تولید مثل
- انتقال اسپرم به دستگاه تناسلی زن
بیضه ها دو غده تخم مرغی شکل کوچک هستند که در کیسه‌ای در زیر آلت تناسلی به نام کیسه بیضه نگهداری می شوند.
اسپرم در این محل تشکیل شده و بالغ می‌شود؛ پس از بلوغ، از طریق مجاری و از بیضه خارج شده و به داخل شکم رفته و نهایتا از آلت تناسلی خارج می‌گردد.
بیضه‌ها در تولید هورمون‌های مردانه مثل تستوسترون هم نقش دارند.
تستوسترون میل جنسی مردان را کنترل می‌کند و در رشد ماهیچه‌ها، استخوان‌ها و موهای بدن نیز مؤثر است.
بیضه‌های سالم سفت و کمی اسفنجی هستند.
بافت بیضه باید در تمام قسمت‌ها قوام یکسان داشته باشد.
اندازه هر دو بیضه باید مشابه باشد هرچند بعضی اوقات یکی از دیگری بزرگتر است.
سرطان بیضه
سرطان بیضه نادر است و زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های بیضه بیش از حد استاندارد رشد کرده و تومور ایجاد می‌کنند.
بیش از 90 درصد سرطان‌های بیضه در سلول‌های زایا که وظیفه تولید اسپرم را برعهده دارند، شروع می‌شود.
سرطان سلول زایا دو نوع است:
- سمینوما که به آرامی رشد می‌کند و به خوبی به شیمی‌درمانی وپرتو درمانی جواب می‌دهد.
- غیر سمینوما که سریع‌‌تر رشد می‌کند و پاسخ خوبی به درمان نمی‌دهد.
کوریوکارسینوما ,کارسینوم جنینی، تراتوم و تومور کیسه زرده چند مورد از انواع سرطان غیرسمینوم هستند.
البته سرطان‌های بیضه نادری نیز وجود دارند که در سلول‌های زایا تشکیل نمی‌شوند, مانند :
- تومورهای سلول لیدیگ از سلول‌های لیدیگ تولیدکننده تستوسترون تشکیل می‌شوند.
سلول‌های سرتولی که از رشد طبیعی اسپرم حمایت می‌کنند و تومورهای سلول سرتولی هم از این بافت‌ها به وجود می‌آیند.
تومورهای بیضه می‌توانند از بیش از یک نوع سلول ایجاد می‌شوند.
نوع سرطان، علایم و عوامل دیگر در روند درمان موثر هستند.
علائم سرطان بیضه
علایم سرطان بیضه، به خصوص در اوایل بیماری، ممکن است خیلی قابل توجه نباشد.
علایم این بیماری عبارتند از:
- توده بدون درد در بیضه(شایع‌‌ترین علامت)
- تورم بیضه، با یا بدون درد
- احساس سنگینی بیضه‌ها
- درد مبهم بیضه، کیسه بیضه یا کشاله ران
- تورم پستان‌ها یا حساسیت پستان‌ها به لمس
اگر در بیضه ها توده و یا سفتی مشاهده شود حتما باید مورد بررسی قرار گیرد.
در 75% موارد، تورم یا توده‌ی بیضه، سرطانی است. اما اکثر توده های جدار کیسه بیضه که خارج از بیضه هستند سرطانی نیستند.
عموما اکثر مردان اگر توده ای را در بیضه ی خود لمس کنند، اقدام به بررسی و درمان نمی‌کنند و منتظر می‌مانند تا خود به خود رفع شود.
اگر توده سرطانی باشد در این بازه زمانی گسترش می‌یابد و بسیار اهمیت دارد که فرد با مشاهده یا لمس توده در بیضه ها در اسرع وقت به اورولوژیست مراجعه کند.
اورولوژیست با بررسی بیضه‌ها، می تواند بین سرطان و دیگر بیماری هایی که علائم مشابه دارند افتراق دهد بعضی از این بیماری ها عبارتند از :
- تورم مجاری پشت بیضه (اپیدیدیمیت): تورم اپیدیدیم؛ اغلب با آنتی بیوتیک درمان می‌شود.
- پیچ خوردگی بیضه یا پیچش بیضه‌ها که با جراحی درمان می‌شود.
- هرنی اینگوئینال: وقتی قسمتی از روده به داخل کیسه بیضه بیرون زدگی پیدا می‌کند.
- هیدروسل: تجمع مایع در کیسه بیضه که خطری ندارد و در صورت آزار بیمار می‌تواند با جراحی درمان شود.
علل
همیشه علت واضحی برای ابتلای سلول‌ها به سرطان قابل تشخیص نیست و همچنین ریسک فاکتورهای ابتلا به سرطان نیز همیشه قابل کنترل نیستند و نکته مهم درمان و کنترل به موقع سرطان است.
ریسک ابتلا به سرطان بیضه در مردانی که این شرایط را دارند بیشتر است:
- سابقه خانوادگی: ابتلای پدر یا برادر به سرطان بیضه
- نهان بیضگی: اگر قبل از تولد بیضه‌ها به داخل کیسه بیضه نزول نکنند پدیده ای به نام کریپتورکیدیسم یا نهان بیضگی اتفاق می‌افتد.
در این حالت بیضه قبل از تولد از شکم به داخل کیسه بیضه وارد نشده است.
احتمال رشد تومور بعد از این ناهنجاری بیشتر است.
با جراحی می‌توان بیضه را اصلاح کرد، اما سرطان کماکان می‌تواند ایجاد شود.
از هر 100 نفر از این بیماران 8 نفر به سرطان مبتلا می‌شوند.
- GCNIS: سرطان‌های مخفی.سلول‌های زایا بیضه (GCNIS) معمولاً در طول آزمایش ناباروری تشخیص داده می‌شوند.
میکرولیتیازیس یا کلسیفیکاسیون‌های کوچک در بیضه، خطری برای سرطان نیستند، مگر اینکه یکی از ریسک فاکتورهای بالا را وجود داشته باشد.
تشخیص
سرطان بیضه یکی از قابل درمان‌‌ترین سرطان‌ها است.
اگر سرطان بیضه به موقع و در مراحل ابتدایی تشخیص داده شود درمان آن تقریبا قطعی است.
از همین جهت مهم است که با احساس توده و وجود دیگر علائم مانند درد , ناراحتی ,تورم و… در بیضه‌ها جهت بررسی دقیق‌‌تر به اورولوژیست مراجعه شود.
معاینه‌ی فردی بیضه ها
بهترین زمان برای انجام معاینه‌ی ماهانه بیضه بعد از حمام یا دوش آب گرم در حالت ایستاده است، چون کیسه بیضه در این حالت شل‌‌تر است و باید اقدامات زیر انجام شود :
- هردو بیضه باید لمس شوند و سفتی بیضه باید در تمام نقاط یکسان باشد طبیعی است که یک بیضه کمی بزرگتر باشد.
- اپیدیدیم و مجرای دفران ساختارهای لوله مانندی هستند که در بالا و پشت بیضه, اسپرم را جمع آوری و حمل می‌کنند. این لوله‌ها در لمس مانند طناب حس می‌شوند و با معاینه مرتب آنها می‌توان از تغییرات احتمالی زودتر خبردار شد.
- توده‌ها یا برآمدگی‌ها طبیعی نیستند (حتی اگر دردی ایجاد نکنند)
- درد طبیعی نیست.در صورت وجود درد بررسی بیشتر نیاز است.
- افراد باید حداقل ماهی یک بار معاینات فردی را انجام دهند و در صورت وجود تغییرات به اورولوژیست مراجعه کنند.
معاینات پزشک
ارولوژیست پس از بررسی سلامت عمومی به معاینه بیضه، شکم، غدد لنفاوی و سایر قسمت‌ها می‌پردازد.
سابقه نهان بیضگی در بررسی سرطان اهمیت دارد.
سونوگرافی بیضه
از این تست تصویربرداری برای دیدن داخل کیسه بیضه و بررسی یک توده مشکوک استفاده می‌شود.
سی تی اسکن
در صورت نیاز به بررسی داخل قفسه سینه یا شکم- جهت انتشار سرطان به غدد لنفاوی, ریه و کبد- شاید سی تی اسکن یا رادیوگرافی هم لازم باشد.
ام آر آی
در مواردی که نیاز به بررسی مغر و نخاع باشد ممکن است ام آر آی(MRI) نیز درخواست شود.
آزمایش خون
بعضی سرطان های بیضه, پروتئین ها و یا هورمون های تولید می کنند که طی آزمایش خون قابل ارزیابی هستند
تومور مارکرهای آلفا فتو پروتئین (AFP), اچ سی جی (HCG) و ال دی اچ (LDH) ممکن است افزایش یافته باشند.
آزمایش خون برای بررسی نشانگرهای تومور گرفته می شود یعنی پروتئین ها و هورمون هایی که در بعضی سرطان های بیضه ساخته می شوند.
تومور مارکرها HCG، AFP و LDH در بعضی سرطان‌ها افزایش پیدا می‌کنند ولی بسیاری از سرطان‌های بیضه تومورمارکر تولید نمی‌کنند؛
سطح طبیعی تومور مارکرها به معنی عدم وجود سرطان نیست.
تومور مارکرهای خون
نشانگرهای تومور (AFP، HCG و LDH) باید قبل از هرگونه درمانی، مثل جراحی، اندازه گیری شوند. پس از درمان یا جراحی سطح تومورمارکرها جهت بررسی میزان پاسخگویی به درمان بررسی می شوند.
- بعضی از داروها و ماری جوانا سطح مثبت کاذب HCG دارند
- سمینوم های خالص می توانند سطح HCG را بالا ببرند ولی هرگز سطح AFP را افزایش نمی دهند.
- تومورهای غیر سمینوما اغلب سطح AFP، HCG یا هر دو را افزایش می دهند.
- تست‌های ادراری بارداری سطح HCG ادرار را اندازه می‌گیرند اما تست‌های قابل اعتمادی برای سرطان بیضه نیستند.
مراحل سرطان بیضه
پس از تشخیص سرطان باید نوع و میزان پیشرفت آن نیز مشخص شود.
این فرآیند به اورولوژیست برای انتخاب بهترین روش درمانی کمک می‌کند.
در سرطان‌های بیضه از نمونه گیری یا بیوپسی استفاده نمی‌شود چرا که می‌تواند باعث انتشار سرطان در حین نمونه گیری شود.
در این سرطان ابتدا با جراحی بافت بیضه را برمی‌دارند و بعد از آن، جهت وجود سرطان بافت مورد بررسی قرار می‌گیرد.
مراحل سرطان بیضه عبارتند از:
مرحله صفر
به این مرحله “نئوپلازی سلول زایا در محل (GCNIS)” می گویند؛
هنوز سرطانی درکار نیست ولی هشدار احتمال وجود سرطان را می دهد.
GCNIS ممکن است در لوله‌های منی یافت شود ولی جای دیگری موجود نیست.
مرحله اول (IA, IB, IS)
سرطان فقط در بیضه است و به غدد لنفاوی مجاور یا هیچ جای دیگری سرایت نکرده است.
مرحله دوم (IIA، IIB، IIC)
سرطان به یک یا چند غدۀ لنفاوی در شکم پیشرفت کرده که اغلب غدد لنفاوی اولین محل گسترش سرطان بیضه است، اما هنوز قسمت های دیگر بدن درگیر نشده اند.
مرحله سوم (IIIA, IIIB, IIIC)
سرطان از غدد لنفاوی شکم فراتر رفته است و شاید دور از بیضه‌ها مانند غدد لنفاوی دورتر یا حتی در ریه‌ها هم دیده شود.
درمان سرطان بیضه
اغلب یک تیم پزشکی متشکل از اورولوژیست و انکولوژیست با هم همکاری می‌کنند تا بهترین برنامه درمانی را بر اساس تشخیص دقیق و وضعیت سلامت بیمار پیدا کنند.
بیماران باید در مورد باروری با اورولوژیست خود مشورت کنند چرا که ناباروری و تغییر هورمون های مردانه در بعضی درمان های خاص سرطان شایع است.
نظارت فعال
نظارت فعال شامل معاینه فیزیکی، آزمایش تومورمارکر ها و تصویربرداری است.
آزمایشات تصویربرداری با سونوگرافی از کیسه بیضه شروع می شود و شاید سی تی اسکن یا گرافی سینه (CXR) انجام شود.
سطح تستوسترون خون یکی از شاخص های مورد توجه است.
در تمام مراحل باید مراقبت های زیر انجام شود :
سمینومای مرحله اول
نظارت یکی از گزینه های مرحله اول سمینوم بعد از جراحی است که باید معاینه فیزیکی، تصویربرداری و آزمایشات تومورمارکر انجام شود.
معمولاً برای دو سال اول هر شش ماه و در سال‌های سوم تا پنجم هر شش تا 12 ماه یکبار آزمایش انجام می‌شود.
در سرطان های مرحله I که با شیمی درمانی یا پرتو درمانی کمکی درمان می شوند، نظارت و پیگیری درمان کمتری انجام می شود.
مرحله اول تومورهای سلول زایای غیر سمینوما (NSGCT):
در این مورد نظارت شامل معاینه فیزیکی، تصویربرداری و آزمایش تومورمارکرها است.
در سال اول هر دو ماه یک بار، سال دوم هر سه ماه، سال سوم هر چهار تا شش ماه و سال چهار و پنجم سالی یک بار باید آزمایش انجام شود.
نظارت استاندارد بر اساس نوع سلول
این نوع نظارت به دو دسته تقسیم می‌شود:
سمینوما
نظارت فعال اغلب بعد از برداشتن بیضه برای سمینوم های مرحله پایین انجام می شود.
در مراحل بعدی، این سرطان با جراحی، پرتودرمانی و شیمی درمانی قابل درمان است.
غیر سمینوما
بعد از برداشتن بیضه و تایید تشخیص سرطان غیر سمینومایی با مرحله پایین نظارت های بعدی انجام می گیرد.
درمان این نوع سرطان شامل مراقبت بعد از برداشتن بیضه برای مراحل پایین است.
در مراحل بالاتر باید شیمی درمانی یا جراحی حذف غدد لنفاوی داخل شکم انجام شود. درمان مورد استفاده به تشخیص دقیق و پیشرفت بیماری بستگی دارد.
اگر سرطان پیشرفت کند یا سطح هورمون‌ها بیشتر شود، باید گزینه‌های درمانی دیگر هم بررسی شوند.
عمل جراحی
جراحی درمان اصلی سرطان بیضه است.
بر اساس تشخیص روش‌های درمانی دیگری هم وجود دارد.
قبل از جراحی باید احتمال ناباروری در نظر گرفته شود و در صورت امکان اقدامات لازم جهت باروری‌های آینده مانند ذخیره اسپرم در بانک انجام شود.
برداشتن بیضه (ارکیدکتومی)
برداشتن بیضه برای تشخیص و درمان سرطان در مراحل اولیه یا مراحل بعدی است.
در این جراحی کل بیضه و توده مشکوک و طناب اسپرماتیک از طریق یک برش کوچک در کشاله ران برداشته می‌شود.
پاتولوژیست بعد از جراحی نوع سلول سرطانی را تعیین می‌کند و برای اطمینان از عود نکردن سرطان نظارت معمول انجام می‌شود.
اگر یک بیضه برداشته شود و بیضه دیگر سالم باشد، سطح تستوسترون تغییر چندانی نمی کند.
پروتز بیضه در صورتی که حفظ ظاهر بیضه برای بیمار مهم باشد می‌تواند کاربردی باشد.
جراحی حفظ بیضه
گاهی اوقات جراحی حفظ بیضه (TSS) به بعضی مردان توصیه می شود.
اگر توده کوچک باشد و تومور مارکرها منفی باشند می توان فقط بافت تومور را از بیضه حذف کرد.
جراحی حفظ بیضه برای مردانی که به جای سرطان، تومورهای خوش خیم دارند، بهترین درمان است.
اگر تومور سرطانی بوده و بیضه دیگر بیمار سالم باشد این روش توصیه نمی شود.
نظارت های پس از جراحی برای بررسی سرطان ضروری است.
برداشتن غدد لنفاوی خلفی صفاقی
تشریح غدد لنفاوی خلفی صفاقی (RPLND) یک جراحی پیچیده است که در بعضی از مردان انجام می شود.
این روش عوارض جانبی کمی دارد و یک روش درمانی برای بیماران مبتلا به سرطان در مرحله اول با شدت بالا است.
معمولاً در مبتلایان به تومورهای سلول زایای غیر سمینوماتویی که احتمال عود دارند انجام می شود.
این روش نیازمند یک جراح ماهر است که بتواند گره‌های لنفاوی پشت شکم را برای کنترل عوارض جانبی بردارد.
می توان از این روش به جای شیمی درمانی برای تومورهای غیر سمینومای مرحله IIA یا IIB استفاده کرد.
بعد از جراحی RPLND، شیمی درمانی یا نظارت بر اساس محل سرطان، نوع و احتمال عود انجام می شود.
پرتو درمانی
اگر سرطان بیضه به بقیه قسمت های بدن رسیده باشد باید پرتودرمانی کرد.
پرتودرمانی برای از بین بردن سلول های سرطانی بیضه یا غدد لنفاوی مجاور استفاده می شود.
از آن جایی که بعضی سرطان های غیر سمینومایی به پرتو درمانی مقاوم هستند این روش فقط در نوع سمینوما کاربرد دارد.
شیمی درمانی
در مواردی که سرطان به خارج از کیسه بیضه انتشار یافته باشد و یا بعد از جراحی همچنان نشانگر های تومور بالا باشند شیمی درمانی انجام می شود.
با تصویر برداری و بررسی تومور مارکر ها می توان اثر بخشی شیمی درمانی را بررسی کرد.
با توجه به اینکه دارو های شیمی درمانی از طریق جریان خون در بدن پخش می شوند عوارض جانبی نیز خواهند داشت.
دارو های شیمی درمانی باعث از بین رفتن سرطان منتشر به غدد لنفاوی می شود و همچنین برای کنترل عود مجدد سرطان بعد از جراحی کمک کننده هستند.
شیمی درمانی در سه یا چهار دوره‌ی سه هفته ای انجام می شود و ممکن است بسته به نوع سرطان انواع مختلف دارو های شیمی درمانی استفاده شوند.
علاوه بر جراحی اولیه بسته به نوع سرطان و آزمایشات بعدی ممکن است روش های درمانی متفاوت باشند و گاهی تومورها بعد از شیمی درمانی جراحی می شوند.
حتی اگر سرطان در مراحل اولیه درمان شده باشد آزمایشات پیگیری درمان باید مرتبا انجام شوند و در صورت عود مجدد درمان از سر گرفته شود.
درمان سرطان بیضه در کودکان
تومور بیضه به ندرت در کودکان دیده می شود و در صورت تشخیص به موقع، درمان اغلب موفقیت آمیز است.
هرچه تومور پیشرفت کند، درمان سخت‌‌تر می شود.
مشابه بزرگسالان، سرطان اغلب به صورت یک توده بدون درد شروع می شود.
شایع‌‌ترین نوع سرطان بیضه در کودکان تومور کیسه زرده و تراتوم است.
انواع سلول های سرطانی که در کودکان یافت می شوند عبارتند از:
- تومورهای کیسه زرده
این تومورها با موفقیت درمان می شوند و در بزرگسالان نادرند.
- تراتوم
این سلول‌های زایا به حالت‌های غیرقابل پیش‌بینی رشد می‌کنند و به شیمی‌درمانی جواب نمی‌دهند.
بهترین درمان, جراحی است.
- تومورهای استرومایی غدد جنسی
احتمال گسترش این تومورها بیشتر است و بعد از تشخیص باید رادیوگرافی قفسه سینه نیز انجام شود.
- گنادوبلاستوم و دیس ژرمینوما
این دو مورد خیلی نادرند و در کودکانی دیده می‌شود که بیضه‌های آنها قبل از تولد رشد طبیعی نداشته است.
- گنادوبلاستوما
این سلول‌ها خوش‌خیم هستند و فقط در 50 درصد موارد می‌توانند به سرطان تبدیل شوند.
روش‌های درمان کودکان مبتلا به سرطان بیضه
رایج‌‌ترین روش‌های درمانی برای کودکان مبتلا به تومورهای بیضه عبارتند از:
جراحی بررسی اینگوئینال
در این روش جراحی با ایجاد برشی در بالای استخوان شرمگاهی بیضه به بیرون از کیسه بیضه هدایت می‌شود.
سپس جراح غده را بررسی می‌کند تا در مورد مراحل بعدی درمان تصمیم بگیرد.
این روش در تمام کودکان مبتلا به تومور بیضه توصیه می‌شود و یک درمان بدون بستری است.
جراحی حفظ بیضه (TSS)
در موارد خوش‌خیم جراح بر اساس ظاهر تومور و بررسی نشانگرهای تومور در مورد جراحی حفظ بیضه تصمیم می‌گیرد.
در این حالت فقط نمونه از بافت تومور برداشته می‌شود(بیوپسی) تا مورد بررسی قرار بگیرد.
اورکیدکتومی کامل
در صورتی که نتایج بیوپسی نشان دهندۀ سرطان باشد، باید بیضه با جراحی برداشته شود.
در بیماران با تومورهای بزرگ، نشانگرهای تومور بالا یا کسانی که تومورهایشان بعد از بلوغ مشخص می‌شود، این روش انجام می‌شود.
اگر سرطان وخیم‌‌تر باشد، درمان بیشتری لازم است و باید به RPLND، پرتودرمانی یا شیمی‌درمانی نیز فکر کرد.
کودکان پس از درمان
کودکان پس از درمان باید حداقل به مدت دو سال مرتبا مورد بررسی قرار گیرند تا اطمینان از عدم عود بیماری حاصل شود.
در این مدت با انجام معاینات فیزیکی، آزمایش تومورمارکرها و تصویربرداری قفسه سینه پزشک می‌تواند از سلامت کودک اطمنیان حاصل کند.
در اکثر موارد کیسه بیضه بریده نمی‌شود و در صورت برداشت یکی از بیضه‌ها بیضه دیگر به رشد خود ادامه خواهد داد.
در مواردی که بیضه کودکان برداشته می‌شود , تغییر ظاهری چندانی حاصل نمی‌شود و در صورت نیاز می‌توان برای حفظ ظاهر کیسه بیضه از پروتز بیضه استفاده کرد.
بیشتر پسرهایی که تحت درمان سرطان بیضه قرار می‌گیرند سالم می‌مانند و در بزرگسالی بچه‌دار می‌شوند.
خطر عود مجدد سرطان
عود مجدد سرطان بیضه به مرحله تشخیص آن بستگی دارد و کمتر از 5% است.
بروز سرطان در بیضه دیگر شانسی کمتر از 2% دارد.
مهم است که بیماران نحوه خود آزمایی بیضه را فرا بگیرند و تحت نظارت اورولوژیست باشند.
مراجعه مرتب به اورولوژیست نقش مهمی در تشخیص و درمان به موقع سرطان در صورت عود مجدد داشته دارد.
روابط جنسی و باروری
برداشتن یک بیضه تأثیری روی قدرت جنسی یا باروری ندارد.
اکثر مردان پس از جراحی می‌توانند نعوظ طبیعی داشته باشند.
با این حال، مبتلایان به سرطان بیضه بیشتر در معرض خطر ناباروری و تستوسترون پایین هستند.
شاید بعد از شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی رشد اسپرم کاهش پیدا کند که معمولاً بعد از مدتی خوب می‌شود.
اگر غدد لنفاوی برداشته شوند، انزال سخت‌‌تر می‌شود.
با گذشت زمان، بیضه سالم معمولاً به اندازه کافی تستوسترون تولید می‌کند و شرایط بیماران به حالت عادی برمی‌گردد.
نیاز است که سطح هورمون‌ها به صورت سالانه بررسی شوند
خطرات درمان سرطان بیضه
بیمارانی که پرتو درمانی یا شیمی‌درمانی کرده‌اند باید به سلامت قلب خود توجه کنند.
خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی بعد از این روش‌های درمانی زیاد است.
با تغییرات ساده سبک زندگی می‌توان از بروز مشکل پیشگیری کرد.
ورزش منظم , عدم مصرف سیگار و الکل و غذا‌های فرآوری شده تاثیر زیادی در حفظ سلامتی دارند.
بیمارانی که پرتو درمانی یا شیمی درمانی کرده اند، در آینده بیشتر در معرض ابتلا انواع دیگر سرطان هستند و باید آزمایشات غربالگری سرطان را انجام دهند.
سطح تستوسترون در مردانی که تحت درمان هستند کمتر است و این افراد باید از نظر علائم و نشانه‌های کاهش تستوسترون تحت نظر باشند و در صورت بروز علائم آزمایشات درخواستی را انجام دهند.
جمع بندی
سرطان بیضه نوعی سرطان است که در بیضه ها آغاز می شود و می تواند به سرعت به دیگر قسمت های بدن گسترش یابد.
این بیماری بیشتر در مردان جوان (بین ۱۵ تا ۴۵ سال) رخ می دهد و از علائم آن می توان به درد، تورم، تغییرات در اندازه بیضه ها و احساس توده اشاره کرد.
خودآزمایی ماهانه و مراجعه به اورولوژیست در صورت مشاهده هرگونه تغییر، شانس تشخیص زودهنگام را افزایش می دهد.
درمان این بیماری معمولاً شامل جراحی برای برداشتن بیضه مبتلا است و در برخی موارد ممکن است به شیمی درمانی یا رادیوتراپی نیاز باشد.
در صورتی که سرطان به موقع شناسایی شود، شانس بهبودی بالا است و در بسیاری از موارد، بیماران پس از درمان به طور کامل بهبود می یابند.
